Alberto Lopo

Lopo urodził się w Barcelonie i tam też rozpoczął swoją karierę piłkarską. Uczęszczał do szkółki piłkarskiej Espanyolu Barcelona, a w sezonie 1998/1999 występował w rezerwach tego klubu. Jeszcze w jego trakcie awansował do kadry pierwszego zespołu i 11 kwietnia 1999 zadebiutował w Primera Division w wygranym 2:1 domowym meczu z Realem Saragossa. Jednak w pierwszych trzech sezonach był tylko rezerwowym w Espanyolu i do lata 2001 rozegrał zaledwie 22 spotkania w lidze. W 2000 roku zdobył z Espanyolem Puchar Hiszpanii.

Od sezonu 2001/2002 był już podstawowym zawodnikiem klubu. W meczu z Saragossą (2:1) strzelił pierwszego gola w historii swoich występów w La Liga, a w potyczce z Barceloną (0:2) otrzymał pierwszą czerwoną kartkę w karierze. U kolejnych trenerów Espanyolu, Juande Ramosa, Javiera Clemente, Luisa Fernándeza i Miguela Ángela Lotiny grał w podstawowym składzie, ale stał się jednym z najostrzej grających zawodników w lidze hiszpańskiej. W sezonie 2002/2003 otrzymał 14 żółtych kartek, w sezonie 2003/2004 - 15 żółtych i jedną czerwoną, a w sezonach 2004/2005 i 2005/2006 łącznie 21 żółtych i dwa czerwone kartoniki. W 2006 roku zdobył z Espanyolem swój drugi w karierze Puchar Hiszpanii, a łącznie dla katalońskiego klubu rozegrał 178 meczów i zdobył 9 goli.

Latem 2006 roku Lopo przeszedł na zasadzie wolnego transferu do Deportivo La Coruña. W "Depor" po raz pierwszy wystąpił 27 sierpnia w wygranym 3:2 meczu z Realem Saragossa. Początkowo stworzył parę środkowych obrońców z Álvaro Arbeloą, ale po jego odejściu do Liverpoolu zaczął grywać w obronie Portugalczykiem Jorgem Andrade, a potem z Zé Castro. W 2011 roku spadł z Deportivo do Segunda División.

W 2011 roku Lopo został zawodnikiem Getafe CF.